Verslag Activiteitenrit.

 Over  het tijdstip van vertrek werd driftig geAppt. Waarom is mij onduidelijk, want de instructies van Joost waren éénduidig. Verzamelen zoals gebruikelijk bij Hans en om 09.00 uur vertrok de kleine karavaan van 7 deelnemers ( 6 georganiseerd en 1 vrije rijder) richting het oosten van het land.
De eerste 70 kilometers over de rijkswegen, maar bij Gorinchem werd alras de binnenwegen opgezocht. De weergoden waren ons goed gezind, dus de rit voltrok zich plezierig en vlot. De koffiestop aan de Linge was wel vreemd, want het restaurant zag er gesloten uit. Maar dat was schijn, want het terras aan het water was gewoon open. 

 Na de gebruikelijke koffie met appeltaart togen we al slingerend langs de Betuwelijn richting Nijmegen en daar voorbij. Na overgevaren te zijn bij Huissen, in de Ooipolder ons lunchadres, Vis en Zo, opgespoord, maar wat schetste onze verbazing. Gesloten! Volgens een eigenheimer liep de zaak niet zo goed en dat was waarschijnlijk de reden. Wel de website aanpassen a.u.b.. FF door en na luttele kilometers geland in Babberich.
Heerlijk geluncht; de meeste een eiergerecht . Gaf wel een vol gevoel.Via de mooie Achterhoekse (slinger)wegen naar het Noorden. Voor ons eindstation in Ootmarsum hielden we een stop bij een oude molen in Borculo. Dit bezoek moest onze voorzitter bekopen met een smerig gezicht, maar dan letterlijk. Handjes vuil gemaakt aan een smeerbalk van een lager en toen zijn gezicht betast. Resultaat een Smerik! 

Aangekomen bij ons hotel de Rozenstruik in Ootmarsum en de motoren achter gestald te hebben, genoten we van een biertje en een heerlijk diner. ’s Avonds was er partij met bijbehorende muziek. Nou ja, muziek? Een fiedelorgeltje met dito artiest en liedjes van …… ja van wat. Het noopte ons te vluchten naar buiten, waar we onze eigen muziek gebruikte. Sommige gasten vonden het buiten (bij ons) gezelliger dan op de partij. Soms hadden we een quiz met als onderwerp “raad je (grammofoon)plaatje. De Troyka van Drs P. was te moeilijk voor de meesten.
Tijdens de hele dag, ook tijdens ons buitenverblijf, werd er gezocht naar de activiteit voor zaterdag. De meeste waren er van overtuigd, dat we in het artiestenstadje zouden gaan kleien. Niet op de pot, maar meer op een schijf. Fallussen draaien werd het motto. Het hele festijn duurde tot in de kleine uurtjes, wat mag blijken uit het feit, dat er om 01.30 uur nog driftig werd geAppt!

“s Morgens genoten van een heerlijk ontbijt. Althans de meeste dan. Voor dat aan de “echte” activiteit zou worden begonnen, was er een ochtendrit gepland. Dennis meldde zich af vanwege stoornissen die niet zo goed bij motorrijden passen.
Lekker ritje door het grensgebied, waarbij onze Joost zich zo’n honderd meter uit kon leven op een gravel stuk; sporen trekken. Terug naar ons hotel om vandaar uit naar onze activiteit te lopen. En wat werd het? Trekkerrijden! Maar eerst lunch. Gewoon goed en lekker.
Het trekkerrijden vond plaats op trekkers van 50 jaar of ouder. Dat was wel te merken tijdens de rit. Om enkele items te noemen: Sleutel verloren, gebroken V-snaar, gebroken pulley, onafgeveerdzadel, springzadels en niet starten na een stop. Dat waren ze geloof ik wel. Ondanks en wellicht ook dankzij deze ongemakken was het een fantastische rit. Werkelijk! 

 Na het trekkerrijden heerlijk BBQ-en. Genoeg en lekker. Oeps! "Das nie waar"! Als tussendoortje hebben we klootgeschoten. Een meer oostelijk gebeuren, waarbij met een met lood verzwaarde houten bal een traject moet worden afgelegd in zo weinig mogelijk gooien. Voor ons zo iets als: Tja, wat moeten wij daar nu mee. Onze leidsman was gezellig en het weer was mooi. O ja, Dennis heeft nog een vogel geraakt ...... in de lucht. Terug lopen en weer op het terras genieten.

Het werd niet zo uitbundig als de avond daarvoor. Begrijpelijk. Wel werd er nog het nodige gedebatteerd over dozen, waaronder die van Monique. Dat was de theedoos, moet je begrijpen.
Om 23.30 was het over die avond. Wel een beetje bijzonder. Maar ja TeT-ers worden ook een dagje ouder.

De volgende dag vroeg vertrokken (09.00 uur) om ook vroeg koffie te drinken op een kasteel wat bleek te bestaan uit slechts het wapen.

Na de koffie dwars de Achterhoek door, stukje over de A1, na een heerlijk geronde afslag, de Veluwe over voor de lunch in Otterloo. Was gepland bij een kasteel (alweer?) maar dat kostte €18.50, ook wel de toegangsprijs voor het Veluwe Park! Dus alweer niet die dag!
Dan maar in het dorp zelf. Prima.
Daarna afzakken naar het Zuiden, waar we na een overtocht bij de Blauwe Kamer, richting A15 togen om via het klaverblad Gorinchem richting Breda te koersen. Aan de A27 nog een laatste tankstop, met Red Bull, en dan naar huis. Joost, Robin, Erik en Cees hebben nog een ommetje gemaakt door de Westhoek om de randjes van de banden af te schaven.

Al met al een bijzonder geslaagd weekend met veel dank aan Joost!

PS: Voor alle foto’s en video’s zie de TeT-website

Dit jaar was het geen dagrit, maar een weekendrit. Joost was de organisator van het geheel. Al vroeg was het idee geboren om trial te gaan rijden. De plaats was Enschede en gezien de lange aanloop en een interessante aanbieding van het Hampshire hotel De Broeierd, werd al snel besloten om er een weekend van te maken. Dag heen, een dag trial rijden en een dag weer terug. Het trial terrein lag op loopafstand van het hotel en dus was de deal snel gemaakt.
De 8 deelnemers, te weten Joost, Penny, Cees, Dennis, Erik, Arno, Arnout en EricR, vertrokken om 09.00 uur, als vanouds vanaf Speedservice Motorshop aan de Guido van Gazellelaan te Bergen op Zoom. Iedereen had het onderwerp “wat mee te nemen?” op de agenda staan. Want ja, het werd zo’n typisch Hollands weekend; weg met zomers weer en terug met guur herfstweer.

Lekker op weg, totdat we tussen Breda en Dost vastliepen op een afsluiting. De verkeersregelaar was niet van zins om ons een paar honderd meter tegen het verkeer in te laten rijden, net als de fietsers. Dus ff om, zo’n 8 km lus om bij Dost uit te komen. Ach een kleinigheidje houd je altijd en de koffie was niet ver weg. Bij Bistro Robben in Ulvenhout werd er koffie en appelgebak genuttigd. En deze keer niet de welbekende punt, maar een echt eigen gemaakt rond appeltaartje.

Hup, weer in het zadel en door de Brabantse dreven naar het oosten, waar in Gennep de lunch wachtte. Erik moest wel een halsbrekende toer uithalen om onze Joost op het juiste pad te houden, maar dat lukte. Bij het Geveltje heerlijke broodjes genuttigd en het schouwspel van een water happende ...shire terriër bewonderd.

De volgende etappe leidde door Duitsland. Wie dat verzonnen had, die wist niet wat er te wachten stond. Files, stoplichten, omleidingen en noch eens files. Zelfs een stukje Autobahn om op te schieten gaf geen soelaas. Tot overmaat van ramp moest ons Penny in een asielzoekersopvanghuis (scrabblewoord) haar heil zoeken om een lossing te doen op een mannen-WC, waar een onbeschrijfelijke wanorde heerste. Wel waren er lichtpuntjes; Arno kon in het nabijgelegen tankstation een ijsje nuttigen en de benzine was goedkoop. Al met al toch een heel gedoe, en …………. Cees werd beticht van onwettelijke en onstuimig gedrag tijdens het vinden van de oplossingen op de wegen in Duitsland. Maar ja, adel verplicht!
De “Fris van Cees” op de laatste etappe naar het hotel werd niet overgeslagen.

Daarna nog 30 km en we waren in Enschede. Aldaar aangekomen, werden de kamersleutels verdeeld door Joost. Helaas voor sommigen zat er geen verrassing in de verdeling.
Het terras op en het eerste bier genuttigd. Ook op het terras gedineerd, d.w.z. de eerste twee gangen. Het dessert werd binnen geserveerd, aangezien de temperatuur redelijk gezakt was.
Bij het opdienen van de kaasplankjes werd de act “wie heeft welke kaas” opgevoerd door Dennis en Erik, met medewerking van Penny en de serveerster. Grote hilariteit.
Ook werd er heftig gedebatteerd en gesuggereerd omtrent het fenomeen “ei”, hetgeen toch een alledaags product zou kunnen zijn.
Naast ons aan de desserttafel zaten 2 Amerikanen van achter in de 50, waarvan er één van oorsprong een Nederlander was die op 10-jarige leeftijd met zijn ouders was geëmigreerd en getrouwd was met een Duitse. Het waren HD-rijders. Wij waren motorrijders! Reactie vanuit de VS: Fuck you. Lachen man. En we kregen wat aangeboden; iets wat op jenever leek. De meeste van ons vonden het te bijzonder en lieten het staan. Er was echter iemand onder ons die dat zonde vond. Het was diezelfde persoon, die nadat de meesten al naar kooi waren gegaan, nog even bleef hangen en gezellig met de Amerikanen nog het e.e.a. nuttigde.

De volgende ochtend kregen we het relaas voorgeschoteld:
Het nuttigen van de versnaperingen had op de die-hard een dusdanige uitwerking gehad, dat zijn talenten als klusjesman ten tonele moesten worden gevoerd tijdens de nachtelijke uren. Termen die passeerden waren scoopen, bad, glad, harde stukjes, siffon, toilet, bed, toilet, prullenbak, dweilen, water, weet-ik-niet-(meer), waar is boven …. en onder, netjes achterlaten en nog wat andere superlatieven.

Na deze, althans voor sommigen, enerverende nacht, togen we na een overdadig ontbijt lopend richting het trial parcours. We werden verwelkomd door Bjorn en Jeroen onder de noemer “jullie zijn op tijd!”, hetgeen een soort van unicum bleek te zijn.
Na koffie en een korte introductie liepen we route 1 en 2 af. Motoren klaar (niet allemaal)

en gaan met die banaan. Iedereen op Joost na, nam route 1; de makkelijkste. Joost begon direct aan route 2. Na een update gingen sommigen een deel van route 2 proberen en Joost beet zich vast in het zonder voetje aan de grond rond gaan van route 2.
Alhoewel het slechts rond de 13 graden was, had niemand het koud. Sterker nog, de meesten toerden uiteindelijk rond in T-shirt. Na de lunch, die vooral functioneel was, de volgende update en rond gingen we weer. Route 3 werd nog aan Joost voorgesteld als de volgende uitdaging. En ja hoor, hier ook na enige tijd feilloos rond. Niemand anders heeft dit geprobeerd. Moeilijk zat, dat andere.

Valpartijen werden nauwelijks genoteerd. Lichte gevallen waren er wel. Bij één geval is bekend, dat er nogal wat zand uitgeklopt moest worden in de paddock. Maar wat heeft de daar bevestigde veiligheidscamera allemaal geregistreerd?
Rond 2 uur arriveerden er een bedrijfsuitje en een vrijgezellen club als aanvulling op het dagprogramma. Voor ons was dat min of meer einde oefening. Niet omdat we geen conditie hadden of zo, maar gewoon ……. ’t Is goed en het bier lonkt. Vandaar. Of toch niet? Joost kon er geen genoeg van krijgen en kreeg zelfs een nieuwe uitdaging in de vorm van parcours 4. Hum … dat was Joost zelfs te gortig. Voetje hier en daar aan de grond om goed rond te komen. Het is uiteindelijk niet helemaal gelukt, maar genoten heeft hij wel.
Onder het genot van een biertje werd zo rond 17.30 de BBQ aangestoken. Rijkelijk veel vlees, salades en andere ingrediënten. Smaakte goed. Na de pot goed eer te hebben aangedaan retour naar het Hotel. Douchen en bij de open haard bijkomen van alle belevenissen. Iedereen gaat vroeg, zeker voor 23.00 uur, naar kooi. Moe maar voldaan.
O ja, nog één ding en het gaat weer over een hond. Bjorn heeft een Labrador die heel goed onder appél staat. Het beest verzamelt pylonen, lege flessen en blikjes en zelfs de helm van de baas. Hij levert ze ook keurig af in de afvalbak, krat of aan de voeten. Maar het meest bijzondere is, dat hij naast zijn baas een parcours aflegt op hoge snelheid. Ze kennen elkaar zo goed, dat dat zonder enige aarzeling of bijna botsing gebeurt. Magnifiek!

De volgende dag na weer een uitgebreid ontbijt op pad voor de rit naar huis. Droog weg, maar alras natte wegen en een beetje regen. Al met al viel dat achteraf zeker mee. Alleen bij Raamsdonkveer een flinke bui. Wat wel tegen viel was de temperatuur. Hoogst gemeten 12,5 en laagst 7,5 graden. Niet om te zeggen “lekker temperatuurtje”. Bijkomen deden we tijdens de koffie in Zevenaar en de lunch bij Karel in Heusden. Afgesloten werd de dag in het Strandhuys in Bergen. En …….. we waren er allemaal bij, hetgeen in de historie van TeT een unicum mag heten. Chapeau!

De kwalificaties van deze activiteitenrit waren:

1. Prima naar de zin.
2. Heb nog iets geleerd.
3. Als je nu nog geen rotondes kan rijden ………
4. Wel veel rechtdoor.
5. Nederland drempelland.
6. Ging wel allemaal netjes. (Behalve Cees dan).
7. Bijzonder goed georganiseerd.
8. Brabants landschap is toch wel mooi.

Nogmaals Joost bedankt voor de puike organisatie van deze bijzonder geslaagde activiteitenrit!